De gedachtepolitie

De gedachtepolitie

Er komt een dag dat ik mijn woorden alleen op papier kan zetten, omdat ze anders direct verwijderd zullen worden van mijn laptop of telefoon, of zelfs uit mijn hoofd. Mensen snappen mijn gevoel voor humor al niet, laat staan kunstmatige intelligentie. En als je zegt dat ik niet belangrijk genoeg ben om gecensureerd te worden, snap je niet dat het allemaal automatisch zal gebeuren, zonder dat iemand ernaar hoeft te kijken. Vanochtend werd een bericht van mij geweigerd omdat ik suggereerde dat ik belangrijke beslissingen maak aan de hand van koffiebonen die ik op de tafel gooi. ChatGPT noemde het coffeomancy en ik kreeg meteen een waarschuwing toen ik de term en uitleg ervan op Instagram gebruikte. Als ik vaker dit soort dingen op het internet verspreid, wordt mijn account beperkt. Hoe kan ik dan de tientallen mensen bereiken die af en toe naar een plaatje van mij kijken? Als de gedachtenpolitie eraan komt, kan ik het vergeten om ooit nog een goed boek of script te schrijven.

Niemand leest mijn teksten, wat me de mogelijkheid geeft om alles op te schrijven wat ik maar wil. Geen zelfcensuur kan me tegenhouden walgelijk en wonderschoon te zijn.